မိုးစက္ေရမ်ားႏွင့္ ဘဝအပိုင္းအစ

အျပင္မွာ မိုးေတြသည္းသည္းမည္းမည္းရြာေနတယ္။

အရင္ခ်ိန္ေတြကို သြားသတိရမိတယ္...

အရင္ခ်ိန္ေတြဆိုတာက...
မိုးေရထဲမွာ ထီးမပါပဲနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ။
...အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝတုန္းက အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကိုသြားသတိရမိတယ္။
၃.၃ဝ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ မိုးေရထဲမွာေျပးလႊားၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းရဲ႕ဂိတ္ေပါက္ဝကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးသြားခဲ့ပါတယ္... ေက်ာင္းစိမ္း၊ ေက်ာင္းျဖဴ ဝတ္ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းတက္ေဖာ္ေတြရဲ႕ေရွ႕ဆုံးကေန ဂိတ္ေပါက္ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
ေပ်ာ္စရာေကာင္းလြန္းခဲ့ပါတယ္...
အဲဒီအခ်ိန္ (ဂိတ္ေပါက္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ...) မွာ က်ေနာ့္ ေပ်ာ္ရြင္မႈက ၿပီးဆုံးသြားခဲ့ပါတယ္။

ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့...
...အေမပါးလုိက္တဲ့ထီးကို က်ေနာ့္စာေရးခုံထဲမွာ က်န္ခဲ့တယ္၊ ဆိုတဲ့ အသိဝင္လာလုိ႔ပါ။

မတတ္ႏုိင္ဘူး...ျပန္လွည့္။

ခုဏတုန္းက ေက်ာင္းတက္ေဖာ္ေတြရဲ႕ေရွ႕မွာ ေျပးလႊားေနခဲ့တဲ့ေကာင္ေလးတေယာက္ အခုေတာ့ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ေနရပါတယ္...

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီတဒဂၤအေပ်ာ္ေလးကို ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္စုနီးပါး ၾကာျမင့္တဲ့အခ်ိန္အထိ ေမ့မရႏုိင္ဘဲ...
မိုးေတြရြာတုိင္း သတိရေနမိတယ္...

...ဒီေန႔မွာရြာတဲ့ မိုးေတြက က်ေနာ့္ရဲ႕အတြက္မ်ားရြာေနသလားဗ်ာ။