မနက္ခင္းပို႔စ္

မနက္ထလာတယ္...
ေနလုိ႔ေကာင္းတယ္၊
လုပ္စရာရိွတာေတြ လုပ္ခြင့္ရတယ္...
ဘုရားသခင္ရဲ႕ေက်းဇူးတရားအသစ္ေတြကိုလည္း ခံစားရတယ္။

ဒီေန႔တေန႔တာအတြက္လည္းဘုရားသခင္လမ္းျပပို႔ေဆာင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင္ဆုေတာင္းရင္း
ကိုယ့္ကုိယ္ကို အားေပးေနမိတယ္။

ရွာၾကေလာ့၊ ရွာလွ်င္ေတြ႔မည္။

ေယရႈခရစ္ေတာ္ရဲ႕သင္ၾကားေပးတဲ့အရာက
~ေတာင္းၾကေလာ့၊ ေတာင္းလွ်င္ရမည္၊
ရွာၾကေလာ့၊ ရွာလွ်င္ေတြ႔မည္၊
ေခါက္ၾကေလာ့၊ ေခါက္လွ်င္ တံခါးကိုဖြင့္ေပးၾကလိမ့္မည္။~  လုိ႔ သြန္သင္ေပးထားပါတယ္။

ရွာၾကေလာ့၊ ရွာလွ်င္ေတြ႔မည္။ ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ရုိးရိုးေလးစဥ္းစားၾကည့္ရရင္ေတာ့
လူေတြဟာ သူတုိ႔ရွာတဲ့အရာေတြကို ေတြ႔ေအာင္ရွာႏုိင္တဲ့အစြမ္းေတြရိွၾကတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာမ်ဳိးေပါ့။

ဆုိေတာ့ ကိုယ္က သူမ်ားမေကာင္းတဲ့အကြက္ေတြကိုပဲ ရွာေနမယ္ဆိုရင္ တခ်ိန္လုံးအဲဒီ မေကာင္းတဲ့အရာေတြကိုပဲေတြ႔ေနၾကရမွာအမွန္ပါပဲ။
အဲဒီလုိပဲ...သူမ်ားေကာင္းကြက္ေတြကို ရွာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေတြၾကမွာအမွန္ပါပဲ။

ဆိုေတာ့ ရွာရင္ေတြ႔တယ္။ ေျပာင္းျပန္ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရရင္
...ကိုယ္ေတြ႔ႀကဳံရတာေတြရဲ႕ အမ်ားႀကီးက ကိုယ္ရွာတဲ့အရာေတြျဖစ္တယ္လုိ႔ နိဂုံးခ်ဴပ္ခ်င္မိတယ္။

ိေရာက္တတ္ရာရာ

ဒီေန႔အတန္းထဲမွာ ဆရာေျပာတာနားေထာင္ေနရင္းနဲ႔ ေရးျဖစ္လုိက္တာပါ။

ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာမဆို အေျပာင္းအလဲကာလဆိုတာက ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ ျဖစ္သလုိ၊ စိတ္လႈပ္ရွားစရာအေကာင္းဆုံးအခ်ိန္လို႔ ေျပာရင္လည္း မွားမယ္မထင္ပါဘူး။

MEGST ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအေနနဲ႔ အေရးႀကီးဆုံးအခန္းက႑လုိ႔ ယူဆရမယ့္ Principal အေျပာင္းအလဲက ဒီႏွစ္မွာျဖစ္ပ်က္ခဲ့ပါတယ္။ Principal အသစ္အျဖစ္တာဝန္ယူတဲ့ Rev. San Cung Nung ရဲ႕ပထမႏွစ္ အေျပာင္းအလဲကာလ လုိ႔ဆုိရမွာျဖစ္ပါတယ္။

          ဘယ္အေျခအေနမွ အာမခံမရိွပါဘူး။

          ေကာင္းလာႏုိင္သလို၊ ယိုင္နဲ႔သြားတာလည္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

          ဒါေပမယ့္ ယုံၾကည္သူေတြအေနနဲ႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္က အားလုံးအတြက္ လုံေလာက္ေနဆဲ ျဖစ္သလုိ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး MEGST ရဲ႕တစ္ႏွစ္တာခရီးစဥ္အတြက္လည္း လုံေလာက္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္ကို အထူးခ်ီးမြမ္းပါတယ္။

          တစ္ႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကာလဟာ ရွည္လ်ားလိမ့္မယ္လုိ႔ ထင္ရတဲ့ ခရီးတိုတစ္ခုျဖစ္ၿပီးေတာ့၊ တုိေတာင္းမယ္လုိ႔ထင္ရတဲ့ ခရီးရွည္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားၾကၿပီးေတာ့ မေျပာင္းလဲျခင္းေတြလည္းကိန္းေသတစ္ခုလုိ ရိွေနၾကဆဲျဖစ္ပါတယ္။

          ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုအေနနဲ႔ ဒီႏွစ္ရဲ႕ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္းေမြးဖြားလာျခင္းကို ေထာက္ျပခ်င္ပါတယ္။

          ...စိုက္ထုတ္မႈေတြအမ်ားႀကီးလုပ္ခဲ့ရတယ္။

          အေကာင္းဆုံးႀကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္။

          မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရးတာဝန္ခံတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘုရားေပးတဲ့အသိညဏ္ေတြ၊ အစြမ္းအစေတြကို ဒီမဂၢဇင္းမွာအတတ္ႏုိင္ဆုံး ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ပါတယ္။

စကား

ကူးစက္ေရာဂါေတြအမ်ားႀကီးရိွေနပါတယ္...
မွန္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ ေရာဂါတင္မကဘူး တျခားေသာအရာေတြလည္းကူးစက္တတ္တာကို ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။

တံငါနားနီးတံငါ ဆိုတဲ့စကားမ်ဳိးေတြဆိုပါေတာ့။
အရင္ကေတာ့ အဲဒီစကားကို သိပ္မယုံၾကည္ခဲ့ဘူး...ကိုယ့္အေပၚအမ်ားႀကီးမူတည္တယ္ လို႔ခံယူခဲ့မိတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ရဲ႕ေကာင္မေလးဆီမွာ က်ေနာ္ေျပာတတ္တဲ့စကားေတြကို ျပန္ၾကားေနရတယ္ လုိ႔ခံစားမိပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ေရာဂါပိုးေတြလုိပဲ အရမ္းကို ကူးစက္ျမန္တဲ့အရာတစ္ခုကေတာ့ စကားလုံးေတြျဖစ္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စကားေျပာတယ္ဆိုတာ သတိထားဖို႔အေကာင္းဆုံးေသာအရာေတြအထဲက တစ္ခုျဖစ္တယ္လုိ႔...

ဒီေန႔မွာ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနမိပါတယ္။

တန္ဖိုးထားျခင္း

လူတုိင္းပဲ ကိုယ္တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့အရာေလးေတြ ကုိယ္ဆီ၊ကိုယ္ဆီ ရိွတတ္ၾကပါတယ္။
လူတုိင္းဆိုပါေတာ့။
.
မထိေကာင္း...အထင္မေသးေကာင္းတဲ့အရာေတြ ဆိုပါေတာ့။
.
ဆိုေတာ့...
အဲဒီအရာေတြကို ေစာ္ကားမိရင္ေတာ့ အဲဒီလူနဲ႔အဆင္မေျပေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္။
.
အဲဒီအရာေတြကို တန္ဖိုးထားနားလည္ေပးတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဆင္ေျပတဲ့ဆက္ဆံေရးတစ္ခုဆိုတာ ေမြးဖြားဖို႔အဆင္သင့္ပါပဲ။

SEEING

ကိုယ္ကအရာတစ္ခုကို ဘယ္လုိျမင္သလဲဆိုတာက ႀကီးမားတဲ့သက္ေရာက္မႈတစ္ခုအၿမဲတမ္း ရိွေနတတ္ပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ပဲ...
~We see things as we are, not as they are.~ လုိ႔ေျပာၾကတာေနမွာ...

ေရြးခ်ယ္မႈ

လုပ္မယ္လုိ႔စိတ္ကူးေတာ့လည္း လုပ္ျဖစ္သြားတယ္...
.
.
မလုပ္ဘူးလုိ႔ စိတ္ကူးျပန္ေတာ့လည္း မလုပ္ျဖစ္ဘူး...
.
.
တကယ္ပါပဲ ေလာကႀကီးဟာ ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မႈအတုိင္းသြားေနေတာ့ တာပါလား။

ဧည့္ခန္း

ကုိယ့္ဘဝဧည့္ခန္းထဲကို အလည္ေရာက္လာတဲ့သူေတြကမ်ားလွပါတယ္။
ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ နည္းစနစ္အဖုံဖုံနဲ႔ ဝင္ေရာက္လာၾကတာပါ။

ဧည့္ခန္းဆိုတဲ့အတုိင္းပဲဝင္လာလို႔ရပါတယ္။
မတားပါဘူး၊ ကန္႔ကြက္ပုိင္ခြင့္လည္းမရိွပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံတယ္၊ မဆက္ဆံဘူး ဆိုတာကိုက်ေနာ္ ေရြးပို္င္ခြင့္ရိွပါတယ္။
မင္းေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ကုိယ္ေကာင္းေကာင္းမဆက္ဆံမိခဲ့ဘူးဆိုရင္...

(ဟီးဟီး...ဘာဆက္ေရးရမလဲမသိေတာ့ဘူး။ )

ဘုရားေပးတဲ့ဘဝ

လူျဖစ္ရတဲ့ဘဝဆိုတာ က ဘဝဆိုတာက ဘုရားေပးတဲ့အရမ္းကိုမြန္ျမတ္တဲ့အရာတစ္ခုပါ။

ေနာက္လည္းျပန္မရႏုိင္ေတာ့ဘူး။
ေနာက္ျပန္လည္းဆြဲလုိ႔မရဘူး

အခ်ိန္ဆိုတာ စီးဆင္းတဲ့ေရလုိပဲ လုိ႔ေျပာၾကတယ္။ ေနာက္တခါအဲဒီေရကို ျပန္ထိလုိ႔မရဘူးေလ။
ဟုတ္ပါတယ္။

ဘဝဆိုတာ လည္းဒီလုိပါပဲ။
ဘယ္ေတာ့မွျပန္မရေတာ့မယ့္အခ်ိန္ေတြကို သူမ်ားကိုေပးၾကတယ္။မွ်ေဝၾကတယ္။
အေရးႀကီးတာက ကို္ယ္ကဘယ္သူ႔ကို၊ ဘာအတြက္၊ ဘယ္ေနရာမွာ ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြကို ေပးသလဲဆိုတာပါပဲ။

အဲဒီအရာေတြကပဲ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ဘုရားေပးတဲ့ဘဝကို အေကာင္းဆုံးအသက္ရွင္ႏုိင္ဖို႔ ပုံေဖာ္ေပးသြားမွာပါ။

ေပါင္းျခင္း

အေပါင္းလက္ခဏာေဆာင္တဲ့ စိတ္ေနသေဘာထားဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ အက်ဳိးမယုတ္ဘူးလို႔ က်ေနာ္ လုံးဝယုံၾကည္ပါတယ္။

ရႈံးတဲ့သူႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေနရင္ေတာင္ အေပါင္းလက္ခဏာေဆာင္တဲ့သူတေယာက္က ပိုသာေနဦးမွာပါ။
ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔ဘဝကို သူနာက်ည္းမွာမဟုတ္ပဲ အေကာင္းဘက္က ျမင္ႏုိင္မွမုိ႔ပါ။

ေလာကႀကီးက မတရားတာေတြျဖစ္ေနဦးမွာပါ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေကာင္းဆုံးေသာ အရာတခုက အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္၊ အေပါင္းလက္ခဏာ ေဆာင္တဲ့ စိတ္ထားေတြေမြးျမဴထားဖုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ပန္းသီး ကိုက္ျခင္း

က်ေနာ့္စာၾကည့္တုိက္ေလး facebook wall ေပၚကဖတ္ရတဲ့ ဟာသတစ္ခုကိုေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာက်မိတယ္။

က်ေနာ္ iPad ကို ေျခေထာက္နဲ႔မေတာ္တဆနင္းလုိက္မိေတာ့ ကြဲသြားတဲ့အသံတသံကိုၾကားလုိက္မိတယ္။

အဲဒါနဲ႔ခ်က္ခ်င္းပဲ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းတယ္...
~ဘုရားသခင္ ကြဲသြားသင့္တာက iPad မဟုတ္ဘဲ က်ေနာ့္ေျခေထာက္ျဖစ္သင့္တာပါ~ ဆိုပါလား။

ေအာ္...လူ႔ဘဝမွာ ပန္းသီးကို ကိုက္မိၾကၿပီးတဲ့လူေတြမ်ားလာေတာ့ ဒီလူေတြရဲ႕စိတ္ထဲမွာ၊ အေတြးထဲမွာ ဒီလုိမ်ဳိးဆုေတာင္းေတြေတာင္းၾကမလား ဆိုၿပီးေတာ့ ႀကဳံစိုးရိိမ္မိတယ္။။။

ဖုန္းေျပာေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဒါေလးသိသင့္တယ္ထင္တာပဲ...

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဖုန္းေတြဝင္လာၿပီ။ မ်ားလာၿပီ။
ဖုန္းနဲ႔ေျပာတယ္၊ chat တယ္၊ စာတုိပို႔တယ္၊ အင္တာနာက္သုံးတယ္...
...အမ်ားႀကီးလုပ္လုပ္ရတာကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္မိတယ္။
က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ ဖုန္းမကုိင္ေသးေပမယ့္ ဖုန္းရိွတဲ့သူေတြအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္မိပါတယ္။

အၿမဲတမ္း သတိထားစရာတစ္ခုေတာ့ရိွတယ္ေနာ္...
ဖုန္းနဲ႔စကားေျပာတယ္ဆိုတာက မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ၿပီးေတာ့ေျပာတာမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့
...အထင္လြဲတာ၊ ကိုယ္ေျပာတဲ့ဆိုလုိရင္းကို တဖက္ကနားမလည္တာ၊ နားလည္မႈလြဲတာ အစရိွတဲ့အရာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျဖစ္ေနအုံးမွာပါ။

ဆိုေတာ့ လူခ်င္းေတြ႔စကားေျပာလုိ႔ရတဲ့အရာေတြကို ဖုန္းနဲ႔မေျပာမိပါေစနဲ႔။
...စာေရးၿပီးေတာ့ေျပာလို႔အဆင္ေျပတဲ့အရာကို ဖုန္းနဲ႔မေျပာပါနဲ႔။

ခ်ဴံၿပီးေတာ့ေျပာရရင္ ဖုန္းနဲ႔စကားေျပာတဲ့အခါမွာ သတိရိွပါ။
မ်ားမ်ားမေျပာေလေကာင္းေလပါပဲ။

...

ငယ္ငယ္တုန္းက ငါထင္ခဲ့တဲ့ ေလာကႀကီးဟာ
ႀကီးလာေတာ့ေတြ႔ႀကဳံရတဲ့ ေလာကႀကီးနဲ႔ မတူူပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ္ထင္တာေတြခ်ည္းျဖစ္ေနရစတမ္းဆိုရင္
ပ်င္းစရာေကာင္းေနမွာေတာ့ က်ိန္းေသပါပဲဗ်ာ။။။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့

ေလာကႀကီးရဲ႕သေဘာတရားေတြေလလား...
လုပ္သင့္တာေတြကို ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ႏုိင္ပဲ၊
မလုပ္သင့္တာေတြ၊ မျဖစ္သင့္တာေတြနဲ႔ နပန္းလုံးရင္း ငါ့အခ်ိိန္ေတြ ကုန္ဆုံးေနတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေကာင္းဘက္က ျဖည့္စြက္ၿပီးေတာ့ ေတြးေနမိတာအမွန္ပါပဲ။

အားေတာ့နာတယ္၊ ခင္လည္းခင္တယ္

က်ေနာ္ Toshiba Satellite C840 နဲ႔ ႏွစ္ပါးသြားတာ တစ္ႏွစ္နီးပါးရွိသြားပါၿပီ။

ဝယ္ၿပီးတဲ့ႏွစ္ပါတ္မွာပဲ Service Center ကို ေရာက္သြားခဲ့တယ္... ေရာက္မွာေပါ့ဗ်ာ... လက္ေတာ့က ညေတာင္မအိပ္ရဘူးေလ...ဟဲဟဲဟဲ။
ျဖဳတ္တယ္၊ တပ္တယ္၊ ျပန္ျဖဳတ္တယ္၊ ျပန္တပ္တယ္...
မခံႏုိင္ဘူးထင္ပါတယ္တယ္... ေမမိုရီ 2G ေလးက ၾကြသြားရွာတယ္ေလ။
(ဟီးဟီး...ပိုင္တာေပါ့ အာမခံရိွေတာ့လည္း၊)

ခုလည္း ... Toshiba ေလးက ပိုင္ရွင္ညအိပ္မွ အိပ္ရတယ္။
အထဲက software ေတြကို ျဖဳတ္လုိ္က္၊ တပ္လုိက္၊ မတပ္လုိက္၊ မျဖဳတ္လုိက္ လုပ္ေနျပန္ၿပီ။

Microsoft Word က 2013 ကို ေရာက္သြားလုိက္၊ 2010 ကို ျပန္ေရာက္လုိက္၊ 2013 ကို ျပန္ေရာက္လုိက္ျဖစ္ေနတယ္... Registry ထဲကိုလည္း ခဏခဏအလည္သြားရတယ္။ အဝင္အထြက္ မ်ားလြန္းလုိ႔ အားလည္းနာလာၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ ခင္လည္းခင္တယ္ေလ...ဟီးဟီး။

ခုလည္း ေက်ာင္းစာေတြနဲ႔စၿပီးနပန္းသတ္ပါၿပီဆိုမွ...Microsoft က ျပသနာစၿပီ။ ဒီေန႔တေန႔လုံး စာမလုပ္လုိက္ရဘူး။
Toshiba ေလးက က်ေနာ့္ကို တင္းသြားၿပီထင္တယ္။ Microsoft Word 2013/ 2010 လည္းအဆင္မေျပေတာ့ဘူး။။။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ Word 2007 ကိုျပန္တင္လုိက္ရတယ္... အဲဒါေတာင္ မနည္း ျပန္တင္ထားရတာ... ဟီးဟီး...
2013 ေရာက္ၿပီးသားတစ္ေယာက္က 2007 မွာျပန္ေနရတယ္ဆိုတာႀကီးက တမ်ဳိးႀကီးပဲ... ဟဲဟဲဟဲ...

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ TOSHIBA ေလးကိုေတာ့ ~အားေတာ့နာတယ္၊ ခင္လည္းခင္တယ္~ လုိ႔ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ေမာနင္းပို႔စ္

မနက္ထလာေတာ့ အေတြးေတြက ရႈပ္ေထြးေနပါတယ္... သူ႔ရဲ႕ေရဒါထဲက ရုန္းထြတ္လုိ႔မရႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ေနတယ္။။။

လူ႔သားျဖစ္ရတဲ့ဘဝဆိုတာ ေကာင္းႀကီးတစ္ခုဆိုတာကိုသိေပမယ့္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္အသက္ရွင္ေနထုိင္သြားဖို႔ ဆိုတာက ခဲယဥ္းလြန္းလွပါတယ္...

Your life is one of the greatest gifts from the LORD; and, what you do with the life is your gift back to the LORD... ဆိုတဲ့စာသားေလးကို ဒီမနက္ေစာေစာပဲဆင္ျခင္မိတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မနက္ခင္းသစ္မွာ ႏုိးထခြင့္ေပးတဲ့ က်ေနာ္ကိုးကြယ္တဲ့ အသက္ရွင္တဲ့ထာဝရဘုရား ကို အထူးေက်းဇူးတင္မိတယ္။

ဒီတေန႔တာလုံးလႈပ္ရွားသြားလာရမယ့္ ခရီးစဥ္ေတြအတြက္လည္း သူ႔ဆီက ခြန္အားေတြေတာင္းခံဆဲျဖစ္ပါတယ္။

...အဖဘုရားသခင္နဲ႔အတူ ဒီတေန႔တာလုံးကို ေကာင္းမြန္စြာျဖတ္သန္းခြင့္ေပးေတာ္မူပါ။

ေမ့တတ္တဲ့လူ႔သေဘာ

အခုတေလာ လူေတြသာမေမ့တတ္ခဲ့ရင္ ဘာေတြျဖစ္သြားႏိုင္လဲ ဆိုၿပီးေတာ့ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနမိတယ္...

မေမ့တတ္ခဲ့ရင္ေပါ့ဗ်ာ...

ဝမ္းနည္းစရာ၊ စိတ္ညစ္စရာေတြပဲ အမ်ားႀကီးက်န္ေနမယ္လုိ႔ယုံၾကည္ပါတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ ဝမ္းနည္းမႈတဲ့ အၾကားမွာရိွတဲ့အခ်ဳိးအစားကေတာ့ လုံးဝကို ညီမွ်မွာမဟုတ္ပါဘူး...

က်ေနာ္တု႔ိ ဝမ္းသာစရာေတြကို လည္းေမ့ထားႏုိင္ၾကတယ္၊ ဝမ္းနည္းစရာေတြကိုလည္း ေမ့ထားႏုိုင္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တိို႔ရဲ႕ဘဝေတြ႕ ပိုေကာင္းလာတယ္လုိ႔ က်ေနာ္ခံစားမိပါတယ္။။။

တကယ္လို႔မ်ား က်ေနာ္သာ မေမ့တတ္တဲ့လူစားမ်ဳိးဆိုရင္ က်ေနာ့္လက္ရိွဘဝေလးက ဒီေလာက္ႀကီးက်ယ္ခန္းနားလိိ္မ့္မယ္လို႔ လုံးဝထင္မထားမိပါဘူး...

(သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ေျပာတဲ့ ဟာသေလးကို ရွဲေပးလုိက္ပါတယ္။
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေကာင္မေလးကို ဒီလုိရည္းစားစကားေျပာပါတယ္...
~ငါကေလ အရမ္းခ်စ္တတ္တာ...ခ်စ္ၿပီးရင္လည္းျပန္မမုန္းတတ္ေတာ့ဘူး။။။
နင္မယုံရင္ ငါ့အရင္ရည္းစားကိုသြားေမးၾကည့္ပါလား...အခုထိခ်စ္တုန္းပဲ လုိ႔ေျပာမွာ~ တဲ့ေလ...)

ေမ့တတ္တယ္ဆိုတာက ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းတဲ့ က်ေနာ္တို႔လူသားေတြရဲ႕အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုပါပဲ။။။

ေမ့တတ္ၾကပါေစေနာ္...

ႏွလုံးသားထဲကအသံ

ေလာကႀကီးက ဆူညံလြန္းပါတယ္...
ဘယ္ေနရာသြားသြား အသံေတြခ်ည္းပဲၾကားေနရတာပါ။

အဲဒီအသံေတြက မွားလား၊ မွန္လား ခြဲျခားဖုိ႔ေတာ္ေတာ္ေလးခဲယဥ္းပါတယ္... လူေတြရဲ႕အေတြးေခၚ၊ ဆင္ျခင္တုံတရားေတြကလည္း ရင့္က်က္လာဖုိ႔ခဲယဥ္းေတာ့ တခုခုဆို ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ရမွာ ခက္ခဲေနတတ္ပါတယ္။။။

မတတ္ႏုိင္ဘူးေလ...အဲဒါကို ေလာကႀကီးလုိ႔ပဲ ကင္ပြန္းတပ္ေခၚခ်င္မိတယ္။

Prince of Persia: the sand of time ဇာတ္ကားရဲ႕အဆုံးမွာ ဇာတ္ေကာင္ေျပာတဲ့ စကားေလးကေတာ့ မွတ္သားစရာေကာင္းလွတယ္...
~ထူးခၽြန္တဲ့ဘုရင္ေတြဟာ သူတို႔ကို အႀကံေပးတဲ့သူေတြရဲ႕စကားကို နားေထာင္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုံးမွာ၊ အေရးႀကဳံလာတဲ့အခါမွာေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ႏွလုံးသားထဲက အသံကို နားေထာင္ၾကတယ္~

ေလာကႀကီးကေတာ့ အမ်ားႀကီးေျပာေနမွာပါ။

ကိုယ့္ႏွလုံးသားထဲက အသံေသးေသးေလးကို နားစြန္႔တတ္တာက တကယ့္ထူးခၽြန္တဲ့သူေတြရဲ႕ အလုပ္ပါ။

မတ္တပ္ လဲက်ျခင္း

တခါတရံမွာ က်ေနာ္ေလ ကိုယ့္ဟာကိုေကာင္းေကာင္းရပ္ႏုိင္တာပဲ လုိ႔ ထင္မိတဲ့အခ်ိန္ေတြဟာ...
...က်ေနာ္ တေျဖးေျဖးနစ္ျမဳပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြပါလား ဆိုတာကို မသိႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ကိုယ္ကို confidence ရိွတာကလည္း over မျဖစ္ဖုိ႔အေရးႀကီးပါတယ္။။။

ဘယ္အခ်ိန္ခါမဆိုမွာ Over တို႔ Too much ျဖစ္ေနတာတို႔က ဘယ္အရာမွေကာင္းတာမရိွဘူးလုိ႔ ျမင္မိပါတယ္...

ဆိုေတာ့ လူေတြဟာ မတ္တပ္ရပ္ေနရင္း လဲၾကေနၾကပါလား လုိ႔ နိဂုံးဘက္သြားရင္ ျဖစ္မလားမသိဘူးေနာ္...

~ I THOUGHT ~

I thought i was standing still,
   but i didn't know i was sinking.
I thought i was walking straight,
   but i didn't know i was veering from my path.
I thought i was making a great progress,
   but i didn't realize i was losing my altitude.
I thought i was in a clear knowledge about myself,
   but i didn't know i was changing...
I thought i was fine,
   but now, i know i am not...
Now, i realize what i have gone through,
I can change my direction...

ေမာနင္း ပို႔စ္

ဒီေန႔လည္း အသစ္တဖန္ႏုိးထခြင့္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းေနမိတယ္...

မနက္ႏိုးလာတယ္...အသက္ရွဴေနေသးတယ္...ႏွလုံးခုန္ေနေသးတယ္...ျမင္ေနရေသးတယ္... တီးတိန္ေကာ္ဖီေလးလည္း ေသာက္ေနရေသးတယ္... ++++
...ဒီအရာေတြအားလုံးအတြက္မက က်ေနာ္မေရတြက္မိတဲ့ ဘုရားသခင္ေပးတဲ့ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာေတြအေပၚ မွာ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ေနမိပါတယ္။။။

Reader's Digest ထဲက လူတေယာက္ေရးတဲ့ စာေၾကာင္းေလးကိုသြား သတိရမိတယ္...
"If you wake up alive and breathing,
Congratulations, you have another chance~" တဲ့ေလ။

ဟုတ္ပါတယ္....က်ေနာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီအခြင့္အေရးဟာ က်ေနာ့္ ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား ေပးတဲ့ အခြင့္အေရးပါလုိ႔ ခံယူပါတယ္...

မဂၤလာရိွတဲ့ မနက္ခင္းေလးအတြက္ ဘုရားသခင္ကို အထူးေက်းဇူးတင္ရိွပါတယ္။

အစြန္းတရားႏွစ္ဖက္

၂၁ ရာစုမွာ အရိွန္အဟုန္ေကာင္းစြာျဖင့္ ခ်ီတက္လာေနသည္...

လူေနမႈအဆင္အတန္းျမင့္လာသည္၊ ဆင္းရဲမႈ၊ ခ်မ္းသာမႈ ကြာဟခ်က္ႀကီးမားလာသည္...
ဝင္ေငြတိုးလာသည္၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ား အဆမတန္တက္သြားသည္။
လူဦးေရတိုးပြားလာသည္ ကုိယ္က်င့္တရားဆုတ္ယုတ္လာၾကသည္။
ပိုင္ဆုိင္မႈမ်ား ပိုမိုမားျပားလာသည္ ခ်စ္ျခင္းတရား ေခါင္းပါးလာသည္...
ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား အဆင္ေျပလာသည္၊ လူမႈဆက္ဆံေရး အရည္က်ဲလာသည္။
အလွအပလုပ္ငန္းမ်ား သိသိသာသာတိုးတက္လာသည္၊ စိတ္ဓါတ္ေတြ ညံ့ဖ်င္းလာသည္။
ပညာေရးတုိးတက္လာသည္ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ကင္းမဲ့လာသည္။

တုိးတက္မႈ၊ ဆိုးယုတ္မႈဆိုေသာ အစြန္းတရားႏွစ္ဖက္တြင္ အသက္ရွင္ေနရသည္။ ထုိတရားႏွစ္ခုသည္ တားဆီးမရႏုိင္ေသာ အရာမ်ားျဖစ္သည္...
သို႔ေသာ္လည္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာအရာတစ္ခုရိွသည္...

မိမိဘဝကို္ယ္မိမိ ႀကိဳးစားၿပီးအေကာင္းဆုံးေဆာက္တည္သြားရန္သာ...

အမွန္တရား

ခုတေလာ အထူးအဆန္းေတြေတြးေနမိတယ္။။။

တကယ္ပါပဲ...ေလာကႀကီးမွာ အမွန္တရားဆိုတာရိွပါ့မလား လို႔ေလ... ေလာကႀကီးရဲ႕ အမွန္တရားဆိုတာက လူအမ်ားစုခံယူထားတဲ့ သေဘာတရားတစ္ခုပါပဲ။။။

တကယ္လုိ႔မ်ား... လူသတ္တာေကာင္းတယ္လို႔ ယူဆခဲ့ရင္၊ ခံယူၾကလို႔ရိွရင္ လူသတ္တယ္ဆိုတာက မွန္တဲ့အရာတခုျဖစ္လာမွာပါပဲ... က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းစဥ္းစားတာဆိုေတာ့ အဲဒီလိုပဲ ျဖစ္လာမယ္လုိ႔ ခံစားမိတယ္။

ၿပီးေတာ့ ဟိုႏုိင္ငံေတြရဲ႕ကားေတြက ဘယ္ေမာင္း၊ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ကားေတြက ညာေမာင္း ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနတာပဲ... အမွန္တရားဆိုတာကို လုိက္ရွာေနရင္ေတာ့ ရူးေလာက္တယ္...

ဒါေပမယ့္ေပါ့ေနာ္... ေလာကႀကီးမွာ လူျဖစ္ေနသေရြ႕ကေတာ့ ပိုေကာင္းတဲ့အမွန္တရားဆိုတာကို အၿမဲတမ္းရွာေဖြေနရဦးမွာပါ။

တေန႔တာခရီး

ေန႔ရက္အခ်ိန္ေတြကို စဥ္းစားရင္း ေလွ်ာက္ေတြး၊ ေလွ်ာက္သြားရင္း သတိရ၊ သတိရရင္း ေတာင္းဆုေခၽြ...
ဒီလိုနဲ႔ပဲ...Calendar ေပၚကေန႔စြဲေတြ တျဖြတ္ျဖြတ္ေၾကြလြင့္ေနပါတယ္

ဒီေန႔ကိုေတာ့ မနက္ထတာနဲ႔ ေဘာလုံးကြင္းကိုေရာက္ေနၿပီ။။။ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီေလာက္အထိျဖစ္သြားတယ္။

ဒီလုိနဲ႔ ဒီေန႔ကိုေတာ့ ေျခြလုိက္တယ္...ေက်ာင္းကလူေတြအမ်ားႀကီနဲ႔ Fellowship လုပ္ျဖစ္တယ္။
John C. Maxwell ေျပာတဲ့ "One is too small a number to achieve GREATNESS." ဆိုတဲ့ သေဘာတရားေလးကို လက္ကိုင္ၿပီးေတာ့ Relationship building လုပ္တယ္၊ Communicate လုပ္တယ္... အတတ္ႏုိင္ဆုံးေပါ့ဗ်ာ။။။

ၿပီးေတာ့ ~ေလာကႀကီးက တေယာက္တည္းေနဖို႔ တိုေတာင္းလြန္းလွပါတယ္~ ဆိုတာေလးကို လည္း သေဘာက်မိတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တေန႔တျခားေတာ့ တုိးတက္လာတယ္လုိ႔ ခံစားမိတာပဲ။

အလုံး

ေအာ္...အေဖ့သားႀကီးက်ေနာ္
ေဘာလုံးကန္ရတာ အလြန္ဝါသနာထုံသည္။
ေဘာလုံးပြဲၾကည့္တာ အလြန္ေပ်ာ္သည္...
ေဘာလုံးဂ်ာနယ္ေတြ ဝယ္ဖတ္ရတယ္ အရသာေတြ႔ႏုိင္လြန္းလွသည္။
ေဘာလုံးအေၾကာင္းေဆြးေႏြးရတာေမာပန္းမိသည္ ဆိုေသာရက္မရိွ...
ေဘာလုံးအကၤ်ာီဝတ္ရတာ ရိုးအီႏုိင္ျခင္းအလွ်င္းမရိွ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုံးျမင္တိုင္း ရင္ခုန္ေနမိသည္...
...Zuma မွ အစ ေဘာလုံးအဆုံး

(ဟာ...ဘာေတြေရးေနမိၿပီလဲမသိဘူးကြာ...)

ေက်းဇူးေတာ္

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေန႔တေန႔ အၿပီးျပတ္သြားျပန္ပီ...
ေက်းဇူးေတာ္ပါပဲလို႔ ေရရြတ္ခ်ီးမြမ္းေနမိတယ္။

ဒီေန႔ကေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ပါပဲ။ FRESHERS' DAY မွာ Short Speech ေပးတုန္းက က်ေနာ္ေျပာေနတာမဟုတ္မွန္း က်ေနာ္သိခဲ့တယ္... က်ေနာ့္အထဲက ဘုရားသခင္ရဲ႕ဝိညာဥ္ေတာ္ဆိုတာကို က်ေနာ္သတိထားမိပါတယ္။။။ က်ေနာ့္အရည္အခ်င္းနဲ႔ ဒီေလာက္နည္းတဲ့ျပင္ဆင္မႈနဲ႔ အဲေလာက္ေတာ့ ထြတ္လာမွာမဟုတ္မွန္းကို သိပါတယ္။။။

...အလုံးစုံဟာ ေက်းဇူးေတာ္ပဲ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းစာသားေလးကို...သြားသတိရမိတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္မျဖစ္ျဖစ္...ဒီေန႔အၿပီးမွာေတာ့
...နက္ျဖန္ ေဘာလုံးကန္ရမယ့္ အေၾကာင္းေတြေတြးရင္း ရင္ခုန္ေနမိတယ္။

A Psalm of A Mother

PSALM 23

(A Psalm of a mother)

1.      The LORD is my mother; I shall not be hungry.

2.      She makes me lie down in a warm bed.

She prepares a good breakfast.

3.      She strengthens my body.

She paves the way of GOD before me for His glory.

4.      Even though I walk through the hardest time, I will still

be confident for she is with me; your teaching and

your prayer they strengthen me.

5.      You bring a life before me in the mid of adversaries.

You warm my heart with love; my blessing overflows.

6.      Surely your love and care will follow me all the days

of my life; and I will dwell in the house of the LORD

with you, forever.

ေပးကမ္းျခင္း

ေလာကႀကီးမွာ လူတုိင္းက ရယူပိုင္ဆိုင္ခ်င္ၾကပါတယ္။

အဲဒါက သာမန္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ သေဘာသဘာဝေလး ဆိုပါေတာ... လူေတြက ေမြးကတည္းက ရယူပိုင္ဆုိင္ခ်င္ၾကတယ္၊ တခ်ဳိ႕ေတြက ေသတဲ့အထိ ရဖို႔၊ ယူဖို႔ပဲျဖစ္သြားၾကတယ္...

 ဒါေပမယ့္ ထူးခၽြန္တဲ့သူ၊ လူေတာ္၊ ပညာရိွေတြကေတာ့ သူတုိ႔မွာရိွတဲ့အရာကို လူေတြဆီကို ေပးကမ္းတတ္ၾကတယ္...စြန္႔ႀကဲတတ္ၾကတယ္...

 ေယရႈဘုရားကလည္း ~ရယူျခင္းထက္၊ ေပးကမ္းျခင္းက ပိုၿပီးေတာ့ မြန္ျမတ္တယ္၊ မဂၤလာရိွတယ္~ ဆိုတဲ့ တရားေတာ္ေတြကို ခ်ျပခဲ့ပါတယ္...

ဒီေန႔က က်ေနာ့္သူမ်ားေတြအတြက္ အသက္ရွင္တဲ့ေန႔ပါ...

မဂၤလာပါ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္

မနက္တုိင္းမွာ အသက္ရွင္ၿပီးေတာ့ ႏိုးထခြင့္ရတယ္ဆိုတာ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ႀကီးမားတဲ့ဘုရားသခင္ရဲ႕ နမိတ္ေတာ္ပါပဲ...

~ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့ကိုမစေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ငါသည္ အိပ္၍ေပ်ာ္ျခင္းအခြင့္ႏွင့္ ႏုိးျခင္းအခြင့္ရိွ၏~ 

ဆိုတဲ့က်မ္းပိုဒ္ေလးကို စိတ္ထဲကေနေရရႊက္ၿပီးေတာ့ ဆိုေနမိတယ္။

ဒီေန႔လည္း ေလာကႀကီးကေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဆြဲခ်ဖို႔၊ ေႏွာက္ယွက္ဖို႔ ႀကိဳးစားႀကံစည္ေနဦးမွာပါ။

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္မွာ အေကာင္းဆုံးေသာအကူအညီေပးမယ့္သူေတြရိွေနပါတယ္... 

အထူးသျဖင့္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္က က်ေနာ့္အတြက္ ၂၄ နာရီလုံးလုံး အကူအညီေပးဖို႔အတြက္ 

အဆင္သင့္ရိွေနတာပါ။

က်ေနာ့္ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားနဲ႔ ဒီတေန႔တာ လွမ္းေလွ်ာက္ရမယ့္ ေျခလွမ္းေတြအတြက္ 

ႀကိဳေတြးၿပီးေတာ့ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းေနမိတယ္...

မဂၤလာပါ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္...